یزد رسا؛ هشدار قاطع امام جمعه محترم اردکان، درباره تجری علنی برخی متولیان صنایع در برابر هنجارهای دینی و حقوق اجتماعی و زیست‌محیطی را باید نقطه عطفی در پژواک ندای تظلم‌خواهی مردم غیور و متدین اردکان به شمار آورد؛ ندای تظلم‌خواهی از جنس «تا دلی آتش نگیرد، حرف جانسوزی نگوید».
حجت‌الاسلام و المسلمین شاکر هشدار داد که «اگر کاسه صبر مردم لبریز شود ، کار به تجمع و شکایت و پرکردن طومار و حتی راهپیمایی و اعتراض علنی هم می رسد و عواقب آن بر عهده خود صنایع است.» وی البته به مسؤولان محترم شهرستان نیز یادآور شد که «در این موضوع یکصدا از حق مردم دفاع کنید وگرنه اولین ضربه را خود شما می خورید.»
متاسفانه سال‌هاست که مردم اصیل و نجیب این شهر از تبعات منفی و گاه ویرانگر رشد افسارگسیخته صنایع بدون لحاظ‌کردن پیوست‌های فرهنگی می‌نالند و متاسفانه اقدامی درخور از سوی متصدیان برای چاره‌جویی مشاهده نمی‌شود.
سخنان صریح و دقیق امام جمعه دیارمان موجب فراهم‌شدن زمینه‌ای شد تا بار دیگر، افکار عمومی و شاید مسئولان اجرایی و صاحبان صنایع به این موضوع مهم نگاهی ویژه داشته باشند.
سخنان حجت‌الاسلام والمسلمین شاکر اما تاییدی دوباره بود بر بسیاری از شنیده‌ها و اخبار غیررسمی درباره هنجارشکنی در برخی واحدهای تولیدی شهرستان که اغلب توسط متصدیان غیربومی و نامتجانس با فرهنگ غنی اردکان صورت می‌گیرد.
امام جمعه محترم از یک‌سو هوشمندانه بر قدردانی از سرمایه‌گذاران تاکید کرد و از سوی دیگر تکلیف‌مدارانه هشدار داد که اگر صاحب‌صنعتی، پرسنل شاغل در مجموعه خود را به روزه‌خواری فراخواند یا او را از نماز اول وقت بازدارد، نه‌تنها پشیزی نزد مردم ارزش ندارد؛ بلکه با واکنش قاطع مردم روبرو خواهد شد.
اما به راستی چه شده است که برخی مدیران غیربومی صنایع تنها به پشتوانه سرمایه خود و برای افزودن بیش از پیش بر ثروت کلان خویش، این‌گونه بی‌پروا بدیهی‌ترین حریم‌های شرعی را نادیده می‌گیرند و بی‌اعتنا به اصالت‌ها و ریشه‌های دینی و بومی مردم متعهد اردکان، پرسنل خود را به روزه‌خواری فرامی‌خوانند و اشتیاق نیروهای بومی برای اقامه نماز اول وقت را به جای ترغیب و تشویق، با تازیانه تحقیر و تاوانی از جنس جریمه پاسخ می‌دهند؟!
متاسفانه در سال‌های گذشته برخی متولیان امور چنان مسحور کلنگ‌زنی و افتتاح‌های پی‌در‌پی واحدهای صنعتی در شهرستان شده بودند که نخواستند یا نتوانستند ابعاد کلان و پیامدهای گاه فاجعه‌بار رشد افسارگسیخته صنعتی را دریابند. آن‌ها از برافراشته‌شدن تابلوهای کارخانجات در شهر به خود می‌بالیدند و چه بسا می‌کوشیدند تا در سایه آن، مدیریت و توانمندی‌های خود را در جذب سرمایه و سرمایه‌گذاران به اثبات رسانند و حمایت توده‌های مردم را به دست آورند.
اینک اما پس از فروکش کردن غبار سطحی‌نگری‌های ناشیانه و ذوق‌زدگی‌های نسنجیده، عوارض سنگین صنعتی‌شدن بی‌ضابطه استان بیش از پیش آشکار شده و همگان به خوبی بااین واقعیت روبه‌رو شده‌اند که هر کلنگ برای احداث برخی واحدهای تولیدی، گاه به منزله تیشه‌ای بر ریشه دیانت، اصالت و سلامت مردم شهر اردکان بوده است؛ همان شهری که درس‌های اخلاق خاتمی بزرگش همچنان در گوش بسیاری از دلدادگان کوی دیانت و معرفت طنین‌انداز است. همان شهری که مردمانش همچنان به رشادت‌های فرزندان شهیدش در جبهه‌ها می‌بالند؛ شیرمردانی از جنس عاصی‌زاده‌ها و دهستانی‌ها. و گلگون‌کفنانی از جنس شهید گمنام 18 ساله که با ابراز کرامتی از خود، هویت خویش را بر همگان آشکار ساخت؛ شهید احمد دهقانی احمدآبادی!
بی‌گمان هیچ‌یک از دلسوزان اردکان مخالف رشد شهر نیست؛ اما رشدی همه‌جانبه در تمام ابعاد، نه رشدی صرفا صنعتی آن‌هم به بهای غفلت از رشد در زمینه‌های دینی و فرهنگی و اجتماعی، بلکه به بهای سدّمعبرهای ناخواسته در مسیر ارتقا در زمینه‌های فرهنگی، اعتقادی، امنیتی و زیست‌محیطی.
این‌روزها دیگر کم‌تر زن و مرد اردکانی به واحدهای بزرگ تولیدی در شهر می‌بالد؛ بلکه اغلب، از پیامدهای دردناک توسعه این واحدها بر فرهنگ و امنیت خویش می‌نالند!
پیامدهایی از جنس عادی‌شدن تردد غیربومیانی که حجاب و پوششان، دهن‌کجی آشکاری است به اصالت و دیانت مردم اردکان؛ پیامدهایی از جنس پشت پا زدن دختر جوان اردکانی به حجاب برتر خود و تردد بدون چادر در شهر، همان شهر غیرتمندی که تا چندی پیش دیدن یک زن بدحجاب در شهرشان نیز برایشان ناگوار بود؛ پیامدهایی از جنس آلودگی شدید هوا و محیط زیست در برابر سرریزشدن سودهای کلان به جیب برخی صاحبان صنایع که چه بسا خود و خانواده‌شان هم در این شهر ساکن نباشند؛
پیامدهایی از جنس کاهش فاجعه‌بار منابع طبیعی و سفره‌های آب زیرزمینی؛ پیامدهایی از جنس کاهش شدید امنیت اجتماعی؛ پیامدهایی از جنس افزایش خیره‌کننده نرخ زمین و ساختمان و دشوارتر شدن تهیه سرپناه برای جوانان شهر؛ پیامدهایی از جنس هجوم هزاران غیربومی نامتجانس با فرهنگ غنی مردم نجیب و دین‌باور اردکان؛
پیامدهایی از جنس... ؛
و این قصه سر دراز دارد.
بی‌گمان همان‌گونه که امام جمعه محترم به درستی تاکید کردند، مردم شریف اردکان، تداوم این گونه گستاخی‌های آزاردهنده را برنمی‌تابند و مقصّران در این زمینه، باید پاسخگوی تبعات احتمالی در این باره باشند.
نویسنده: مرتضی رضائیان
